Metody poszukiwania wody

Metody lokalizacji cieków wodnych:

1. Metoda elektrooporowa.

Metoda elektrooporowa (geoelektryczna) w geologii – metoda wykorzystująca zjawisko różnego przewodnictwa prądu elektrycznego gruntu w zależności od jego składu i struktury. Wykorzystywana jest w rozpoznaniu budowy geologicznej, np. przy rozpoznawaniu struktur wodonośnych, złóż kruszywa, metali itp.

2. Metoda elektrosejsmiczna.

Metoda elektrosejsmiczna polega na wzbudzaniu fal sejsmicznych przez uderzenia młotem w płytę stalową, położoną na gruncie. Rozchodząca się fala, powoduje powstawanie serii impulsów elektromagnetycznych w miejscu styku wody ze skałą. Powstające impulsy, odbierane są przez specjalną antenę i rejestrowane w komputerze, gdzie następnie są opracowane. W wyniku tego otrzymuje się wykresy przekroju terenu pokazujące lokalizację cieków, ich głębokość oraz szacunkową wydajność.

3. Lokalizacja wód podziemnych przy pomocy map hydrogeologicznych.

Mapy hydrograficzne zawierają kartograficzne odwzorowanie warunków występowania, rozprzestrzeniania, dynamiki, właściwości fizykochemicznych, jakości i ilości wód podziemnych.

4. Radiestezja.

Radiestezja oznacza postępowanie zmierzające do diagnozowania wybranych właściwości substancji lub środowiska przyrodniczego, oparte na przekonaniu, że różne substancje i sytuacje przyrodnicze oddziaływują na organizm człowieka w charakterystyczny dla nich sposób, dający się zaobserwować przy pomocy odpowiednich przyrządów np. wahadełka lub różdżki. Oddziaływanie to rozumiane jest, jako promieniowanie emitowane między innymi przez płynącą wodę.